D Vitamini İle İlgili Temel Gerçekler

Hayvansal ve bitkisel besinler D vitamini ihtiyacını karşılayamaz. Yaz aylarında ve güneşli diğer günlerde güneş ışınlarının çok dik gelmediği saatlerde, güneş kremi kullanmadan 20-30 dk güneş ışınlarına maruz kalmak D vitamini ihtiyaç ve depolanması için zorunludur. Güneş kremi kullanmak D vitamini üretimini engelleyebilir. Yaz aylarında depolanan D vitamini bütün yıl boyunca ihtiyacı karşılayamaz. Yaz ayları dışında da güneş ışınlarına maruz kalmak sağlık açısından değerlidir. Yaz aylarında güneş ışınlarının dik olarak dünyaya ulaştığı 10-17 saatleri dışında güneşlenmek deri kanserine karşı koruyucudur ve yeterli D vitamini sağlar. Kış aylarında ise 10-17 saatleri arasında güneş ışınlarına maruz kalmak maksimum yarar sağlar.

Güneş ışınlarının kanserojen olabileceği düşüncesi özellikle yaşlılarda D vitamini yetersizliğine yol açmıştır. D vitamini düzeyleri kanda 25(OH) D vitamini tayini ile kolayca tespit edilebilir. Özellikle kış aylarında D vitamini düzeyleri tespit edilmeli ve gerekirse D vitamini takviyesi yapılmalıdır. D vitamini düzeyleri düşük olanlarda, tartışmalı olmakla birlikte günde 1000-2000 İÜ D vitamini takviyesi yapmak yeterli olacaktır. D vitamini sadece kalsiyum düzeyleri ve kemik sağlığı ile ilgili değil, genel vücut sağlığı için gerekli olan bir vitamindir.

Pek çok organın hücrelerinde D vitamini alıcıları vardır ve hücrelerin normal fonksiyonları için D vitamini gereklidir. Özellikle çocukluk ve gençlik yıllarında güneş ışınları ve besinler yolu ile yeterli miktarda D vitamini alanlarda göğüs, kolon ve prostat kanseri riskinin azaldığı bilinmektedir. Yeterli D vitamini hipertansiyon, kalp yetersizliği, beyin felci, Parkinson, demans ve multipl skleroz gibi hastalıklara yakalanma riskini azaltmaktadır. Astım ve alerjik hastalıklar D vitamini eksikliğinde daha sık olarak ortaya çıkmaktadır. D vitamininin obezite ve diyabete karşı koruyucu etki yarattığı çalışmalarda gösterilmiştir. Kış aylarında zatürre ve grip gibi hastalıkların sıklığının artması ve ölüm insidensini yükselmesi D vitamini eksikliğiyle ilişkilendirilmektedir.