Genetiği değiştirilen ve tarım ilaçlarına maruz kalan tahıllar zehire dönüşüyor. Bu tahıllar işlenirken katkı maddeleriyle daha da tehlikeli hale geliyor. Bu kimyasallar da kalp hastalıklarını, diyabeti, felci ve kanseri tetikliyor…
En önemli Besin Kaynaklarından
Tahıllar, tüm canlıların en önemli besin kaynakları arasında yer alır. Tahıllar işlenerek, un, nişasta, yağ, kepek ve şeker olarak da kullanılır. Ülkemizde en çok tüketilen tahıllar buğday, pirinç ve mısırdır. Ancak günümüzde pek çok besin gibi genetiğiyle oynanan, tarım ilaçlarına maruz kalan ve katkı maddelerine boğulan tahıllar da sağlık açısından çok tehlikelidir.
Obeziteye Yol Açar
Beyaz un, işlem sonrası vitamin, mineral, antioksidan ve esansiyel yağ asitlerini kaybettiği için bozulmayan, raf ömrü oldukça uzun, kolay saklanabilen bir gıdadır. Lif barındırmaz ve tazeliğini uzun süre korur. İşlenmiş tahıllardan üretilen beyaz ekmek, beyaz pirinç ve makarna tatlı kategorisinde değerlendirilmelidir. Buğday ve buğday ürünleri kandaki küçük LDL partiküllerini çoğaltarak bunların oksitlenmesini kolaylaştırır. Felci ve damar sertliğini tetikler. Beyaz un, glisemik indeksi ve glisemik yükü fazla olan bir gıdadır. Kan şeker düzeyini, insülin seviyesini artırarak obezite, diyabet ve kalp hastalıklarına yol açar.
Bağımlılık Yapar
Buğdayda yer alan bileşikler, beyin hücrelerinin üzerinde var olan morfin reseptörlerine bağlanıp bir tür morfin etkisi yaratarak kişide haz, mutluluk ve bağımlılık duygusuna neden olur. Bu nedenle buğday, arpa ve çavdarda var olan gliadin proteinlerine ‘ekzomorfinler’ adı da verilmektedir.
Ölçüyü Kaçırmayın!
Tam tahıllar ancak ölçülü miktarda tüketildiklerinde şeker hastalığı, kalp hastalıkları, kanser ve kabızlığa karşı olumlu etkilere yol açar. Hijyen kurallarına bağlı kalınarak hazırlanan, hiçbir katkı maddesi içermeyen, tam buğday unundan yapılmış, ambalajlı ekmek tüketimi sağlık açısından önemlidir. Tam tahıllar ancak ölçülü miktarda tüketildiklerinde zararsızdır.
Beyaz Un Rafine Şekere Benzer
Tam tahıl, çeşitli işlemlerden geçirilerek beyaz una dönüştürülürse yararlı tüm özelliklerini kaybeder. Beyaz un elde etmek için tam tahılın besinden zengin kabuğu soyulur Tam tahılda bulunan lifler, kalsiyum, magnezyum, çinko, kobalt, folik asit, B ve E vitaminleri, fitoostrojenler, indoller, fenolik bileşikler ve esansiyel yağ asitleri işlem sonrası büyük ölçüde ortadan kalkar. Ekmek üretimi aşamasında unu beyazlatmak, tat vermek, lezzet artırmak, doygunluk ve elastikiyet sağlamak amacıyla 20 kadar katkı maddesi kullanılmaktadır.